'Autisme? Dat was nooit bij me opgekomen'
De Rotterdamse Jordi Ariza Lora (31) was al een tijdje in therapie voor een depressie en angstklachten toen een vriendin hem in 2020 wees op de animatiefilm ‘Mind my mind’. Jordi herkende zichzelf onmiddellijk in hoofdpersoon Chris, een jongen met autisme. Nooit eerder had de Rotterdammer het vermoeden gehad dat hij autisme zou kunnen hebben, maar na het zien van de film kon hij er niet meer omheen. “Het besef was confronterend, maar op een fijne manier”.
Terug naar die periode, middenin de coronacrisis. Het gaat al een tijdje niet zo goed met Jordi. Zowel privé als op werk krijgt hij een aantal grote veranderingen te verwerken. Jordi: “Mijn relatie strandde, mijn werk in de muziekindustrie maakte me niet langer gelukkig en ik moest verhuizen. En dat alles in een tijdbestek van drie maanden. Ik kreeg paniekaanvallen en omdat ik al eerder een depressie en suïcidale gevoelens had gehad, zocht ik hulp bij een psycholoog. In die periode raadde een goede vriendin mij de film ‘Mind my mind’ aan, zonder daarbij het woord autisme in de mond te nemen. Het enige wat ze vroeg was: ‘Herken je iets?’. En dat deed ik; het zien van de film was confronterend. Op een fijne, omarmende manier.”
Therapieën
De psycholoog van Jordi verwijst hem door naar Sarr, hét expertisecentrum op het gebied van autisme in Rotterdam en onderdeel van Youz en Antes. De diagnose autisme volgt. Jordi: ‘Tijdens het diagnostiektraject (ruim 6 maanden) en de maanden ervoor, had ik al extreem veel zelfonderzoek gedaan, maar reguliere therapie bleek toch erg nodig. Ik kreeg psycho-educatie, waarin inzichtelijk wordt gemaakt hoe het brein met en zonder autisme werkt. Daarnaast nam ik deel aan de contact-groep, waar je, onder begeleiding van psychologen, met andere mensen praat die in een vergelijkbare situatie zitten. Ook kreeg ik individuele therapie en gebruikte ik nog steeds de antidepressiva die mijn vorige psycholoog voorgeschreven had.
Prikkels
Nu, anderhalf jaar later, krijgt Jordi nog steeds begeleiding vanuit Sarr. De verschillende therapieën hebben hem zeker geholpen, maar vooral op het gebied van bewustzijn creëren en het accepteren van zijn autisme spectrum stoornis. “Functioneren in deze maatschappij is voor mij (nog) lastig. Sinds ik ben gestopt met werken en dus geen daginvulling heb, heb ik tics ontwikkeld. Daarnaast heb ik last van slaapproblemen die veroorzaakt worden door overprikkeling. Het is bijna onmogelijk om dat probleem helemaal aan te pakken, omdat je in deze drukke wereld altijd met extreem veel prikkels zult worden geconfronteerd. Het helpt om structuur en gezonde gewoontes aan te brengen, maar het probleem zal nooit helemaal verdwijnen. Recentelijk heb ik een slaaptraject doorlopen en ben ik in contact met een jobcoach om uiteindelijk weer aan het werk te gaan. Het is fijn dat Sarr me ook hierin begeleidt.”
Familieportret
Qua dagbesteding heeft Jordi zelf ook grote stappen gezet. Hij schrijft een boek dat inmiddels bijna af is. “Het is begonnen als kookboek met recepten van mijn opa en oma, die van origine Spaans zijn. Maar door de vele verhalen, anekdotes en culturele aspecten die in het boek worden beschreven is het meer een familieportret geworden. Of ik het ooit ga uitgeven? Dat weet ik nog niet!”
Jordi raadt het iedereen die autisme heeft en vastloopt in het dagelijks leven aan om in therapie te gaan. “Het idee dat ik autisme zou kunnen hebben is bij mij nooit opgekomen omdat ik er niets van wist. Dankzij de therapieën bij Sarr heb ik bewustzijn en zelfkennis gecreëerd en dat is zo extreem waardevol. Ik ken inmiddels veel behandelaren op de afdeling en er is werkelijk niemand bij wie ik mijn verhaal niet kwijt kan. Iedereen verstaat zijn vak, is open en pro-actief. Zelfs de mensen die achter de balie werken zijn warm en betrokken.”